DEDE KORKUT VE YOKSUL AİLE

Eski zamanlarda bir obada Hatice adında bir kız varmış. Hatice annesi, babası ve ablasıyla birlikte eski ve küçük bir çadırda yaşıyormuş. Bu aile o yıl hiç ürün yetiştirememiş. Sonbaharın ortalarında yiyecek hiçbir şeyleri kalmamış. Sabah kalkmışlar, çok acıkmışlar. Yiyecek bir şey olmadığı için ne yapacaklarını düşünmüşler.  Öğlene doğru annesi Hatice’ye ormana gidip mantar toplamasını söylemiş. Eğer biraz mantar bulursa bunu yer karınlarını doyururlarmış. Anne ve babası da obanın çevresinde yenebilecek otlar toplamak için dolaşmaya başlamışlar.

Hatice hemen ormana gitmiş. Aramış taramış ama hiç mantar bulamamış. Biraz daha ileride birkaç mantar bulunca daha uzaklara gitmeye karar vermiş. Otların arasında, taşların dibinde, nemli yerlerde mantarlar bulmuş. Onları toplamış. Hatice yıllardır mantar topladığı için hangi mantarların zehirli, hangilerinin zehirsiz olduğunu biliyormuş. Sepetini  lezzetli  mantarlarla doldurmuş. Çok mutluymuş, mantarlar onları birkaç gün doyuracak kadar çokmuş. Hatice obaya dönmeye karar vermiş. Etrafına baktığında ormanın derinliklerinde olduğunu fark etmiş. Dönüş yolunun neresi olduğunu bilmiyormuş. Dolaşmaya başlamış. Dolaştıkça daha da uzaklara gidiyormuş. Korkmaya başlamış. Gözleri dolmuş, neredeyse ağlayacakmış.  Biraz daha dolaşmış. Bir de ne görsün! Karşıdaki derenin kenarında ak saçlı, ak sakallı yaşlı bir adam duruyormuş.

Hatice’ye seslenmiş.:

_ Hey küçük kız ormanın derinliklerinde ne yapıyorsun?

Hatice cevap vermiş:

_ Mantar toplamaya geldim. Şimdi de obanın yolunu bulamıyorum. Bana yardım eder misiniz?

Ak sakallı adam cevap vermiş:

_Bana Dede Korkut derler. Buradaki obaların hepsini bilirim. Obanın adını söyle bakalım.

Hatice obasının adını söyleyince Dede Korkut eline bastonunu alıp Hatice’nin yanına gelmiş. Birlikte uzun süre yürümüşler. Yürürken Dede Korkut Hatice’ye hikayeler anlatmış. Ağaçların yosunlu tarafları kuzeyi gösterir. Sizin obanız da kuzeyde olduğu için kolayca bulabilirsin demiş. Yolun sonunda oba görünmüş. Hatice Dede Korkut’a teşekkür edip  sevinç içinde obaya doğru koşmuş.

Hatice çok geciktiği için anne ve babası onu aramaya çıkmışlar. Kızlarını görünce sevinçle sarılmışlar. Dede Korkut’a teşekkür etmişler. Onu evlerine davet etmişler. Dede korkut ve Hatice’nin ailesi mantarları pişirmiş. Güzelce karınlarını doyurmuşlar. Bu ailenin çok fakir olması Dede Korkut’u çok üzmüş. Obadakilerin neden bu aileye yardım etmediğini düşünmüş. Biraz da kızmış. Akşam olduğunda obadakiler ateş başında toplanmış. Dede Korkut onlara kopuz çalmış. Sonra da yiyecek bir şeyi olmayan bu aileye yardım etmek gerektiğini söylemiş. Komşunuzun yiyecek bir şeyi yokken onlarla yiyeceğinizi paylaşmalısınız, demiş. Obadakiler çok utanmış. Bu aileye yardım edeceklerine söz vermişler.

Dede korkut obadakilere güzel hikayeler anlatmış. Ateşin başında güzel ve eğlenceli bir gece olmuş. Ertesi gün herkes biraz yiyecek getirmiş. Hatice ve ailesi çok mutlu olmuş. Gelecek sene çok ürün yetiştirip obadaki yoksullarla paylaşmaya karar vermişler.

Dede Korkut bu hikayeyi de diğer hikayeleriyle birlikte başka obalarda anlatmış.

SEZİN KÖKSAL

4/B        686

FATİH İLKOKULU/SİNCAN